Παρατίθενται ενδεικτικά οι κάτωθι αποφάσεις:
Άρειος Πάγος 3/2014, Πλήρης Ολομέλεια (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΟλΑΠ 3-2014): Επαγγελματική μίσθωση – Μείωση του μισθώματος λόγω απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών – Δικαστική αναπροσαρμογή μισθώματος κατ’ επιταγήν της καλής πίστεως – Συμφωνία σταδιακής αναπροσαρμογής – Αναίρεση για παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου – H τύχη της ρήτρας συμβατικής αναπροσαρμογής του μισθώματος στην εμπορική μίσθωση, σε περίπτωση που μεσολαβήσει δικαστική αναπροσαρμογή. Η δικαστική απόφαση είναι διαπλαστική. Η Ολομέλεια αποφάνθηκε ότι αν το ένα μέρος προσφύγει άπαξ στο δικαστήριο, ζητώντας τη δικαστική αναπροσαρμογή του μισθώματος, κατά την ΑΚ 288, αυτομάτως καταργείται η ρήτρα συμβατικής αναπροσαρμογής του μισθώματος για το μέλλον, αφού προδήλως θα έχει κριθεί ότι οι οικείες συμβατικές προβλέψεις είναι απρόσφορες πλέον να ρυθμίζουν το ζήτημα του ύψους του (βλ. σημ. υπό την ΟλΑΠ 9/13). Με την δικαστική απόφαση μεταβάλλονται τα περιστατικά επί των οποίων οι συμβαλλόμενοι στήριξαν την συμφωνία για σταδιακή αναπροσαρμογή. Μετά τη δικαστική αναπροσαρμογή το μόνο που μπορεί να ισχύσει για το μέλλον, επί εμπορικών μισθώσεων, είναι η νόμιμη αναπροσαρμογή, που ρυθμίζεται με το άρθρο 7 § 3 του π.δ. 34/1995, η δε απαιτούμενη από τον νόμο αυτό για την πραγματοποίηση της αναπροσαρμογής ετήσια προθεσμία αρχίζει από τον χρόνο που συντελείται αυτή με την απόφαση του δικαστηρίου, δηλαδή από την επίδοση της αγωγής.
Άρειος Πάγος 4/2014, Πλήρης Ολομέλεια (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΟλΑΠ 4-2014): Νομικά πρόσωπα αγρότες – Ιδιότητα αγρότη – Δανειακές συμβάσεις – Πιστωτικά ιδρύματα – Επανακαθορισμός οφειλής -. Έννοια του όρου «αγρότες» του άρθρου 39 παρ. 5 ν. 3259/2004. Κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Οι ευνοϊκές διατάξεις περί ρύθμισης τραπεζικών χρεών, εφαρμόζονται και σε νομικά πρόσωπα, τα οποία θεωρούνται «αγρότες» μόνο εάν α) από την ιδρυτική (συστατική) τους πράξη προκύπτει ότι η κύρια δραστηριότητα τους είναι η άσκηση της γεωργίας, με τις ειδικότερες εκφάνσεις της αγροτικής δραστηριότητας, β) είναι κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης με νομική προσωπικότητα, από την άσκηση της οποίας αντλούν τα εισοδήματα τους, και γ) η πλειοψηφία του μετοχικού (εταιρικού) κεφαλαίου, ανήκει σε γεωργούς κατά κύρια απασχόληση. Για τον επανακαθορισμό της οφειλής τους από τις συμβάσεις αυτές θα ληφθεί υπόψη ο συντελεστής 2 και όχι 3, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 39 παρ. 5 του Ν. 3259/2004 και συγκεκριμένα, η βάση του υπολογισμού της οφειλής τους από τις δανειακές τους συμβάσεις θα προκύψει από το άθροισμα του ποσού του ληφθέντος κεφαλαίου εκάστης, χωρίς να υπολογίζονται οφειλές από τόκους και έξοδα, το άθροισμα δε αυτό θα πολλαπλασιαστεί με συντελεστή 2 και ακολούθως από το γινόμενο που θα προκύψει θα αφαιρεθούν οι οποτεδήποτε γενόμενες καταβολές εκ μέρους τους, για να εξαχθεί η τελική οφειλή αυτών προς τα πιστωτικά ιδρύματα.
Συμβούλιο της Επικρατείας 832/2010, Ολομέλεια (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 832-2010) Ασφάλιση κοινωνική. Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (Τ.Ε.Α.Υ.Φ.Ε.). Εισφορά του άρθρου 4 αριθ. 3 του ν. 581/1943. Μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3655/2008 νομίμως παρέστη κατά την συζήτηση της υποθέσεως υπό την ιδιότητα του αναιρεσείοντος το Ταμείο Επικουρικής Ασφαλίσεως Ιδιωτικού Τομέα ως καθολικός διάδοχος του Κλάδου Επικουρικής Ασφαλίσεως του ΤΕΑΥΦΕ. Με απόφαση του ΑΕΔ κρίθηκε ότι σκοπός του νομοθέτη ήταν η επιβολή της ανωτέρω εισφοράς στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πωλήσεως των φαρμάκων, στην οποία περιλαμβάνεται και το φαρμακεμπορικό κέρδος. Το δικάσαν δικαστήριο με πλημμελή αιτιολογία έκρινε ότι στην ανώτατη χονδρική τιμή πωλήσεως των φαρμάκων, επί της οποίας υπολογίζεται η ένδικη εισφορά, δεν περιλαμβάνεται το φαρμακεμπορικό κέρδος. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την αριθμ. 3929/2001 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Η αίτηση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατόπιν της αριθμ. 5/2009 αποφάσεως του ΑΕΔ.
Συμβούλιο της Επικρατείας 9/2012, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 9-2012): Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ) – Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ) – Εφάπαξ βοήθημα -. Προϋποθέσεις σύνταξης γήρατος και εφάπαξ βοηθήματος. Τα απαιτούμενα από τον Κανονισμό Παροχών έτη συντάξιμης υπηρεσίας για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος λογίζονται συμπληρωμένα στην περίπτωση που από το τελευταίο έτος λείπει διάστημα μικρότερο των έξι μηνών και όχι ίσο με έξι μήνες.
Συμβούλιο της Επικρατείας 2161/2010, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 2161-2010) ΤΕΑΥΦΕ. Η εισφορά του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 581/1943 επιβάλλεται στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πώλησης των φαρμάκων, στην οποία περιλαμβάνεται και το φαρμακεμπορικό κέρδος. Η σχετική ρύθμιση δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. Εσφαλμένη η αντίθετη κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεκτές η αναίρεση και η έφεση, απορρίπτεται η αγωγή (αναιρεί την αριθ. 2085/2003 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).
Συμβούλιο της Επικρατείας 984/2010, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 984-2010) ΤΕΑΥΦΕ. Η επιβολή της εισφοράς του άρθρου 4 αριθ. 3 του ν. 581/1943 γίνεται στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πώλησης των φαρμάκων, όπως αυτή ορίζεται κάθε φορά, στην οποία περιλαμβάνεται και το ως υποχρεωτική έκπτωση παρεχόμενο φαρμακεμπορικό κέρδος. Πλημμελώς αιτιολογημένη η προσβαλλόμενη απόφαση που έκρινε τα αντίθετα. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την υπ΄ αριθμ. 3615/2000 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας).
Συμβούλιο της Επικρατείας 959/2010, Α’ Τμήμα, (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 959-2010) ΤΕΑΥΦΕ. Μετά την έναρξη ισχύος του ν.3655/2008, νομίμως παρίσταται και συνεχίζει τη δίκη το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα. Συνεισφορά κατ΄ άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 581/1943 υπέρ του Ταμείου για πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων, η οποία επιβάλλεται στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πώλησης των φαρμάκων, στην οποία περιλαμβάνεται και το φαρμακεμπορικό κέρδος. Εσφαλμένη η αντίθετη κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την υπ΄ αριθμ. 3614/2000 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).
Συμβούλιο της Επικρατείας 2073/2010, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 2073-2010) ΤΕΑΥΦΕ και εισφορά του άρθρου 4 παρ. 3 του ν. 581/1943. Επιβολή της εισφοράς στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πώλησης των φαρμάκων, όπως αυτή ορίζεται κάθε φορά, στην οποία περιλαμβάνεται και το φαρμακεμπορικό κέρδος. Εσφαλμένη η αντίθετη κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεκτές η αναίρεση και η έφεση, απορρίπτεται η αγωγή (αναιρεί την αριθ. 5449/1998 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).
Συμβούλιο της Επικρατείας 968/2009, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 968-2009) Ασφάλιση κοινωνική. Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ). Μετά την έναρξη ισχύος του ν. 3655/2008 και τη σύσταση νέου ασφαλιστικού φορέα, νομίμως παρίσταται κατά τη συζήτηση της υποθέσεως και συνεχίζει τη δίκη το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ). Ο εργαζόμενος δικαιούται να υποβάλει αίτηση περί αναγνωρίσεως ημερών εργασίας ως χρόνου ασφαλίσεως στο Ταμείο μόνο εάν οι ημέρες εργασίας πραγματοποιήθηκαν εντός της τελευταίας πενταετίας πριν από την υποβολή της αιτήσεως. Ο χρονικός αυτός περιορισμός κάμπτεται μόνον εάν, για το επίμαχο χρονικό διάστημα, έχει εκδοθεί και οριστικοποιηθεί εις βάρος του εργοδότη πράξη επιβολής εισφορών ή εάν οι εισφορές έχουν αποδεδειγμένως καταβληθεί. Τα περιστατικά αυτά, ήτοι να έχει καταστεί οριστική η πράξη επιβολής εισφορών ή να έχουν καταβληθεί οι εισφορές., πρέπει να συντρέχουν όταν υποβάλλεται η αίτηση για την αναγνώριση του επίμαχου χρονικού διαστήματος. Ο αναιρεσίβλητος, ασφαλισμένος του ΤΕΑΥΦΕ, με αίτησή του προς το Ταμείο αυτό ζήτησε να αναγνωρισθεί στην ασφάλιση του εν λόγω Ταμείου το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο αυτός είχε απασχοληθεί ως υπάλληλος σε φαρμακευτική επιχείρηση, χωρίς να ασφαλισθεί. Το δικάσαν εφετείο έκρινε ότι το ΤΕΑΥΦΕ, ως επικουρικός ασφαλιστικός οργανισμός, είχε υποχρέωση να αναγνωρίσει την απασχόληση του αναιρεσιβλήτου την επίμαχη περίοδο, ως χρόνο που διανύθηκε στην ασφάλισή του, λόγω έκδοσης πράξεων επιβολής εισφορών σε βάρος του εργοδότη. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αιτιολογείται νομίμως, διότι όπως προκύπτει από αυτήν, οι σχετικές πράξεις επιβολής εισφορών για το επίμαχο χρονικό διάστημα δεν είχαν εκδοθεί και οι σχετικές εισφορές δεν είχαν εξοφληθεί όταν υποβλήθηκε η αίτηση για την αναγνώριση του χρονικού αυτού διαστήματος ως ασφαλιστέου στο ΤΕΑΥΦΕ. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την αριθμ. 1548/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).
Συμβούλιο της Επικρατείας 2283/2009, Α’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 2283-2009) Ασφάλιση επικουρική. Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ). Επιβολή εισφοράς κατ΄ άρθρο 4 παρ. 3 του ν. 581/1943 στην εκάστοτε ισχύουσα κρατική διατίμηση χονδρικής πώλησης των φαρμάκων, στην οποία περιλαμβάνεται και το φαρμακεμπορικό κέρδος. Το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι το ποσοστό 2% της συνεισφοράς έπρεπε να υπολογίζεται στη χονδρική τιμή πωλήσεως των φαρμάκων, όπως αυτή διαμορφωνόταν μετά την αφαίρεση του υποχρεωτικώς εκπιπτόμενου φαρμακευτικού κέρδους στη χονδρική τιμή πωλήσεως που προσδιοριζόταν από την οικεία Αγορανομική Διάταξη και ο υπολογισμός της ένδικης εισφοράς δεν ήταν νόμιμος, διότι αυτή έπρεπε να υπολογιστεί στο απομένον ποσό μετά την αφαίρεση του υποχρεωτικώς εκπιπτόμενου κέρδους αυτού. Η κρίση αυτή του δικάσαντος διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη. Δεκτή η αναίρεση (αναιρεί την αριθμ. 1713/1999 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών).
Συμβούλιο της Επικρατείας 2778/2006, Γ’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΣτΕ 2778-2006): Εκπαίδευση ανωτάτη – Εκλογή μελών ΔΕΠ-ΑΕΙ – Τυπικά προσόντα -. Ως χρόνος διδασκαλίας τριών ετών σε μεταπτυχιακά προγράμματα, που ορίζεται ως τυπικό προσόν για την προαγωγή ή εξέλιξη στη βαθμίδα του καθηγητή από το άρθρο 14 παρ. 5 περ. ΙII του ν. 1268/1982, νοείται αποκλειστικά ο χρόνος κατά τον οποίο το μέλος ΔΕΠ είτε παραδίδει μαθήματα είτε διδάσκει σε φροντιστήρια ή σεμινάρια και σε εργαστήρια ή κλινικές, όχι όμως και ο χρόνος παροχής οποιουδήποτε άλλου διδακτικού έργου που αναφέρεται στο άρθρο 1 παρ. 2 εδ. α’ του ν. 2530/1997 ή ο χρόνος καθοδήγησης μεταπτυχιακών διπλωμάτων ειδίκευσης και διδακτορικών διατριβών, που συνιστά ερευνητικό – επιστημονικό έργο (Αντίθετη μειοψηφία).
Άρειος Πάγος 1387/2012, Α2 Πολιτικό Τμήμα Δημοσίευση: ΝοΒ, 2013, τ. 61, σ. 751 (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1387-2012) Αδικοπραξία – Φυτοφάρμακο – Ανώτατα όρια δραστικής ουσίας -Παράλειψη ενημέρωσης καταναλωτικού κοινού – Πώληση βλαβερού φυτοφάρμακου σε γεωργό -. Αδικοπρακτική συμπεριφορά της εταιρείας που συσκευάζει, διαθέτει και πωλεί στην Ελλάδα το επίδικο φυτοφάρμακο σε πλαστικές φιάλες. Παρά το ότι είχε ενημερωθεί από το αρμόδιο Υπουργείο Γεωργίας για την αλλαγή των ανωτάτων ορίων της περιεχόμενης σ’ αυτό δραστικής ουσίας, την θέση σε ισχύ των ορίων αυτών και για την υποχρέωσή της να ενημερώσει τους εμπόρους που διαθέτουν τα προϊόντα της, ώστε αυτοί να ενημερώσουν τους αγρότες πελάτες τους, παρέλειψε την εκπλήρωση της εν λόγω θεμελιώδους υποχρεώσεώς της ενημέρωσης του καταναλωτικού κοινού.
Άρειος Πάγος 1386/2012, Α2 Πολιτικό Τμήμα (ΝοΒ, 2013, τ. 61, σ. 751). Φυτοφάρμακα – Πώληση βλαβερού φυτοφάρμακου σε γεωργό – Όρια δραστικής ουσίας (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1386-2012)
Άρειος Πάγος 1378/2012, Α2′ Πολιτικό Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1378-2012) Χρηματιστηριακές συναλλαγές. Η απόδειξη της κατάρτισης της σύμβασης εντολής από το χρηματιστή με έγγραφο υπογεγραμμένο από τον εντολέα είναι δυνητική. Έγγραφο δεν απαιτείται ούτε για τη χορήγηση των εντολών από τους επενδυτές προς τις ΕΛΔΕ ή από τις ΕΛΔΕ προς ΑΧΕ., ούτε για την κατάρτιση σύμβασης χρηματιστηριακής παραγγελίας. Ορθά και αιτιολογημένα επιδικάστηκε το επίδικο χρεωστικό υπόλοιπο αφού αποδείχθηκε ότι οι χρηματιστηριακές συναλλαγές διενεργήθηκαν με την εντολή της αναιρεσείουσας. Αβάσιμοι οι από το άρθρο 559 αρ. 11α` Κ.Πολ.Δ. λόγοι, αφού η απόδειξη των ενδίκων χρηματιστηριακών συναλλαγών επιτρέπεται να γίνει με κάθε αποδεικτικό μέσο. Η κατάθεση μήνυσης, σε βάρος των μαρτύρων της αναιρεσίβλητης, δεν τους καθιστά, άνευ ετέρου, αναξιόπιστους, ώστε να θεμελιωθεί παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Επιτρέπεται η παροχή πιστώσεων και δανείων για την απόκτηση μετοχών από τις Επενδυτικές Επιχειρήσεις προς τους πελάτες τους και οι σχετικές συμβάσεις δεν είναι άκυρες, ούτε απαιτείται άδεια της Τράπεζας της Ελλάδος. Αβάσιμος ο εκ του άρθρου 559 αρ. 12 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης για την αποδεικτική δύναμη των εγγράφων. Απορρίπτεται η αναίρεση κατά το άρθρο 559 αρ. 1, 19, 11 α και 12 ΚΠολΔ (επικυρώνει την υπ΄ αριθμ. 5261/2007 απόφαση του Εφετείου Αθηνών).
Άρειος Πάγος 34/2011, ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 34-2011) Συκοφαντική δυσφήμηση ανωνύμου εταιρείας από κοινού. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Ψευδής έγγραφη καταγγελία προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σχετικά με λειτουργία Ανώνυμης Χρηματιστηριακής Εταιρείας. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Απόλυτη ακυρότητα. Μέσα αποδείξεως. Εγγράφων ανάγνωση. Απαγόρευση αξιοποιήσεως αποδεικτικού μέσου που έχει αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις. Απομαγνητοφωνήσεις προφορικών (τηλεφωνικών) συνομιλιών. Ενσταση περί μη ανάγνωσης των ως άνω αναφερομένων συνομιλιών. Αφ΄ ενός οι αναιρεσείοντες παραιτήθηκαν στην ουσία από την ένσταση αυτή και αφ΄ ετέρου το Δικαστήριο ανέφερε ότι θα κατέληγε στην καταδικαστική του κρίση και από τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, χωρίς να λάβει υπ΄ όψιν και να αναγνώσει τις παραπάνω συνομιλίες. Ορθή και αιτιολογημένη η απόφαση. Απορρίπτει αναίρεση.
Άρειος Πάγος 384/2010, ΣΤ’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 384-2010) Μάρτυρες κατηγορίας – Καταθέσεις – Κατηγορούμενος – Δικαιώματα κατηγορούμενου – Συνήγορος υπεράσπισης – Δόση λόγου – Δικαίωμα δηλώσεων και εξηγήσεων – Απόλυτη ακυρότητα -. Η μη δόση του λόγου, μετά την εξέταση των μαρτύρων κατηγορίας, στον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του από το διευθύνοντα τη συζήτηση ιδρύει απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, διότι αποστερεί τον κατηγορούμενο από το υπερασπιστικό του δικαίωμα σε δηλώσεις και εξηγήσεις επί των καταθέσεων που δόθηκαν. Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση, γιατί ο διευθύνων τη συζήτηση της υπόθεσης δεν έδωσε το λόγο στον κατηγορούμενο ή στους συνηγόρους του μετά από τις καταθέσεις μαρτύρων, προκειμένου αυτοί να προβούν σε δηλώσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με αυτές. Για το λόγο αυτό επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο.
Άρειος Πάγος 1665/2009, ΣΤ’ Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1665-2009) Αιτιολογίας ανεπάρκεια – Πλαστογραφία – Παύση οριστική ποινικής διώξεως – Παραγραφή – Εισαγγελέας Αρείου Πάγου -Εξακολουθούν έγκλημα – Απόφαση αθωωτική -. Διάδικοι. Ως υπόλοιποι διάδικοι, οι οποίοι πρέπει να καλούνται, θεωρούνται όλοι εκείνοι που απέκτησαν την ιδιότητα του διαδίκου. Ο πολιτικώς ενάγων πρέπει να καλείται εφόσον νομίμως απέκτησε την ιδιότητα του διαδίκου και δεν αποβλήθηκε ή παραιτήθηκε. Επί παραδοχής λόγου αναίρεσης ως βασίμου εξετάζεται η τυχόν παραγραφή. Παράνομη συνταγογράφηση. Διατάσσει την αποβολή του πολιτικώς ενάγοντος. Αναιρεί, ΠΟΠΔ και παραπέμπει.
Άρειος Πάγος 936/2007, Α1 Πολιτικό Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 936-2007) (Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ, ΧΡΙΔ 2008/23, ΝΟΒ 2008/1507) Δικαιοπραξία και ακυρότητα αυτής λόγω αισχροκέρδειας. Προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αναγνώριση ως άκυρης σύμβασης. Την ακυρότητα αυτή μπορεί να προβάλει και ο κληρονόμος ενός από τους συναλλαγέντες. Μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτου προς το σκοπό όπως ο αποκτών διατρέφει ισοβίως τον μεταβιβάζοντα. Η σύμβαση παροχής της ισόβιας προσόδου είναι τυχηρά σύμβαση και αν συμφωνείται από επαχθή αιτία δεν μπορεί να ελεγχθεί κατά το χρόνο κατάρτισης της σύμβασης ως αισχροκερδής. Αν όμως μπορεί να καθορισθεί η διάρκεια ζωής του δικαιούχου και να προσδιοριστεί η αντιπαροχή της ισόβιας προσόδου, τότε μπορεί να ελεγχθεί η σύμβαση κατά το άρθρο 179 ΑΚ. Κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση του προφανώς δυσαναλόγου. Αιτιολογημένη η κρίση ότι η ένδικη σύμβαση πώλησης ακινήτου είναι άκυρη κατά το άρθρο 179 ΑΚ. Απορρίπτεται η αναίρεση κατά το άρθρο 559 αρ. 1, 18 και 19 ΚΠολΔ. (Επικυρώνει την υπ΄ αριθμ. 2258/2005 απόφαση ΕφΑθ).
Άρειος Πάγος 1238/2005, Ε’ Ποινικό Τμήμα (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1238-2005), Αεροπορικό ατύχημα – Ανθρωποκτονία από αμέλεια – Διατάραξη ασφάλειας σιδηροδρόμων, πλοίων και αεροσκαφών – Δια παραλείψεως τελούμενα εγκλήματα – Αιτιολογία καταδικαστικής απόφασης-. Στοιχεία ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Όταν το έγκλημα τελείται με παράλειψη, απαιτείται η ύπαρξη ιδιαίτερης νομικής υποχρέωσης προς ενέργεια για παρεμπόδιση του αποτελέσματος. Όταν το παραπάνω έγκλημα είναι απότοκο συνδρομής αμέλειας πολλών προσώπων, η ευθύνη του καθενός κρίνεται αυτοτελώς. Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή τελεσθείσα με παράλειψη και για διατάραξη ασφάλειας αεροσκαφών από αμέλεια του πρώτου αναιρεσείοντος ελεγκτή προσέγγισης αεροσκαφών στον αερολιμένα «Μακεδονία» και του δεύτερου αναιρεσείοντος προϊσταμένου φυλακής, οι οποίοι αν και είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση από το σύμπλεγμα κανόνων της ICAO, αλλά και τη δυνατότητα να παράσχουν στο πλήρωμα του ουκρανικού αεροσκάφους οδηγίες για να προσγειώσουν με ασφάλεια το αεροσκάφος στον παραπάνω αερολιμένα, παρέλειψαν να παράσχουν την ενδεδειγμένη βοήθεια, με συνέπεια την πρόσκρουση του αεροσκάφους στα Πιέρια Όρη και τον θάνατο και των 74 ατόμων που επέβαιναν σε αυτό.
Άρειος Πάγος 424/1992, Τμ. Β’ Πολιτικό, ΕΕΝ/1993 (413) (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 424-1992) Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας. Αρμοδιότητα επαγγελματικής οργάνωσης να συνάψει ΣΣΕ. Η ΣΣΕ δεσμεύει τα μέρη που υπογράφουν εκτός εάν κηρυχθεί εκτελεστή με υπουργική απόφαση οπότε δεσμεύει όλους τους εργοδότες καιεργαζόμενους του τομέα. Ηλεκτροτεχνίτες. Αποδοχές. Τόκος υπερημερίας.Πολιτική δικονομία. Λόγοι αναίρεσης. Τεκμαίρεται ότι συνεκτιμήθησαν τα αποδεικτικά μέσα όταν αναφέρεται ότι ελήφθησαν υπόψην. Παραίτηση από λόγο αναίρεσης με δήλωση στο ακροατήριο. Ο λόγος θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε.
Άρειος Πάγος 47/1991 Ποινικό, (ΠΟΙΝΧΡ 1991/831) (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 47-1991) Αυθαίρετα. Τοποθέτηση ξύλινης σκεπής σε υπάρχον αυθαίρετο. Εφαρμογή του άρθρου 22 του «νέου» ΓΟΚ (ν.1577/85), ενώ η πράξη είχε τελεστεί πριν αρχίσει η ισχύς του. Αναίρεση για εσφαλμένη ερμηνεία. Σ.Φ.
Άρειος Πάγος 1122/1988 Ποινικό, ΠΟΙΝΧΡ/1989 (80) (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΑΠ 1122-1988) Παραβίαση των κανόνων της οικοδομικής. Εγκλημα συγκεκριμένης διακινδύνευσης εννόμου αγαθού. Μη συνειδητή αμέλεια των αναιρεσειόντων. Αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης για έλλειψη αιτιολογίας.Αντιφατικές παραδοχές, ασάφειες.
Εφετείο Αθηνών 3253/2016 (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΕφΑθ 3253/2016) Αδικοπραξία. Πρόκληση ζημίας σε επενδυτή κατά την παροχή επενδυτικών υπηρεσιών. Αγορά ομολόγων. Κώδικας δεοντολογίας των ΕΠΕΥ. Υποχρεώσεις των ΕΠΕΥ. Ευθύνη της παρέχουσας υπηρεσίες τράπεζας έναντι του πελάτη της ή άλλου με αυτή συμβεβλημένου προσώπου. Θεμελίωση αυτής στη σύμβαση είτε σε αδικοπραξία, ανεξάρτητα από προϋφιστάμενη ενοχική σχέση μεταξύ του παρέχοντος τις υπηρεσίες και του ζημιωθέντος. Η συμπεριφορά των εναγόμενων να μην τηρήσουν την υποχρέωση σαφούς πληροφόρησης και διαφώτισης των εναγόντων κατά τη διάρκεια της σύμβασης επενδυτικών συμβουλών και την επιβαλλόμενη από την καλή πίστη γενική υποχρέωση πρόνοιας και ασφάλειας στις συναλλαγές και τις προστατευτικές των συμφερόντων του επενδυτή διατάξεις του ΚΔΕΠΕΥ και να μην ενημερώσουν τους ενάγοντες για τους κινδύνους που είχαν ανακύψει σχετικά με την επένδυσή τους στα ως άνω ομόλογα, καθώς και για το ότι τα επενδυτικά αυτά προϊόντα δεν ήταν πλέον ασφαλή και συναφή με το συντηρητικό επενδυτικό «προφίλ», συνιστούσε παράνομη και αντισυμβατική συμπεριφορά. Ακυρότητα του όρου που περιεχόταν στο παράρτημα του εντύπου των επενδυτικών συμβάσεων, περί ανάληψης από τον επενδυτή του πιστωτικού κινδύνου της εκδότριας των αξιών εταιρείας, καθώς δεν αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγματεύσεων. Δέχεται την έφεση. Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς Α327/2018 (βλ. εδώ το πλήρες κείμενο της απόφασης: ΔιοικΕφΠειρ Α327-2018) Αίτηση ακυρώσεως. Πράξη ανάκλησης του διορισμού του αιτούντος ως δοκίμου εκκλησιαστικού υπαλλήλου στην Ι.Μ. Πειραιώς, καθόσον είχε συμπληρώσει, κατά τον χρόνο διορισμού, το ανώτατο όριο ηλικίας διορισμού βάσει του Κανονισμού 5/1978 «Περί Κώδικος Εκκλησιαστικών Υπαλλήλων». Ακυρώνεται η προσβαλλομένη, καθόσον, βάσει του αρ. 10 παρ. 11 του Ν. 3051/2002, καταργήθηκε το ανώτατο όριο ηλικίας διορισμού ή προσλήψεως στο Δημόσιο και, μεταξύ άλλων, σε νπδδ, κατ’ εξαίρεση δε και μόνον μπορεί να καθορίζονται, τηρουμένης της διαδικασίας που ορίζεται στην παρ. 11 του αρ. 10 του Ν. 3051/2002, ειδικά όρια ηλικίας, όταν αυτά απαιτούνται από τη φύση και τις ιδιαιτερότητες των καθηκόντων των προς πλήρωση θέσεων.
Tomaras & Associates Law Office 